چرا روانکاری مهم است

در حین کار، عناصر نورد داخل ریل راهنمای خطی در امتداد مسیر حرکت می کنند و اصطکاک ایجاد می کنند. اگر روانکاری کافی نباشد، مقاومت اصطکاکی در ناحیه نورد افزایش می یابد، تماس فلز با فلز مکررتر می شود و قطعات نورد سریعتر فرسوده می شوند. در نتیجه، طول عمر کلی سیستم حرکت خطی کوتاه می شود.

برای جلوگیری از این امر، ریل راهنمای خطی باید با یک روان کننده مناسب در مقدار مناسب و در فواصل زمانی مناسب روانکاری شود.

انواع روان کننده و روش های روانکاری

سیستم های حرکت خطی معمولاً از دو نوع روان کننده استفاده می کنند:

• گریس – مناسب برای کاربردهای عمومی، آسان برای نگهداری، فواصل زمانی طولانی تر برای روانکاری مجدد.
• روغن – مناسب برای سرعت های بالاتر، عملکرد مداوم یا سیستم های روانکاری متمرکز.

بر این اساس، روش های روانکاری عموماً به موارد زیر تقسیم می شوند:

• روانکاری دستی (در فواصل زمانی معین تجدید می شود)
• روغن کاری اجباری یا خودکار (تغذیه مداوم و کنترل شده)

انتخاب نهایی باید بر اساس سرعت کار، چرخه کار، جهت نصب و الزامات محیطی برنامه باشد.

روانکاری با گریس

برای اکثر شرایط عملیاتی استاندارد، روانکاری با گریس کافی است و سرویس دهی آن در محل آسان است.

فاصله زمانی استاندارد

در شرایط عملیاتی عادی، گریس باید هر 100 کیلومتر پیمایش تجدید شود. فاصله زمانی واقعی ممکن است بسته به بار، سرعت، دمای محیط و آلودگی متفاوت باشد.

گریس توصیه شده

گریس از قبل پر شده استاندارد، گریس پایه لیتیوم شماره 2 است که عملکرد روانکاری پایداری را برای کاربردهای معمولی ریل راهنمای خطی فراهم می کند.

نحوه توزیع یکنواخت گریس

پس از گریس زدن به کالسکه، کالسکه را با حداقل طول کورس برابر با سه طول کالسکه به جلو و عقب حرکت دهید. این روش را حداقل دو بار تکرار کنید تا اطمینان حاصل شود که گریس به طور مساوی در داخل کالسکه توزیع شده و به ناحیه مسیر حرکت می رسد.

روانکاری با روغن

روانکاری با روغن برای کاربردهایی که نیاز به روانکاری مداوم، سرعت های بالاتر یا جایی که یک سیستم روانکاری متمرکز از قبل نصب شده است، مناسب است.

ویسکوزیته روغن توصیه شده

از روغن روان کننده با ویسکوزیته 30–150 cSt استفاده کنید. این محدوده، تشکیل فیلم خوبی را برای اکثر مسیرهای ریل راهنمای خطی فراهم می کند.

نرخ تغذیه

روغن باید با نرخ تغذیه ساعتی مناسب با توجه به شرایط عملیاتی تامین شود. روغن کم، مسیر حرکت را به اندازه کافی پوشش نمی دهد. روغن زیاد ممکن است باعث نشت و آلودگی شود.

جهت نصب مهم است

هنگامی که ریل راهنما در جهت غیر افقی (عمودی، دیواری یا معکوس) نصب می شود، گرانش ممکن است از رسیدن روغن به ناحیه مسیر حرکت جلوگیری کند. در این موارد، جهت نصب را در هنگام طراحی یا سفارش مشخص کنید تا نقاط روانکاری به درستی مرتب شوند.

کورس کوتاه و موارد خاص

کاربردهای با کورس کوتاه به راحتی نادیده گرفته می شوند، اما به توجه بیشتری نیاز دارند، زیرا کالسکه به اندازه کافی حرکت نمی کند تا روان کننده در کل مسیر حرکت پخش شود.

• هنگامی که طول کورس عملیاتی کمتر از کل طول دو کالسکه است، اتصالات روانکاری را در هر دو انتهای کالسکه نصب کنید تا از روانکاری کافی اطمینان حاصل شود.
• هنگامی که طول کورس کمتر از نصف طول یک کالسکه است، کالسکه را تا طول دو کالسکه در حین روانکاری به جلو و عقب حرکت دهید. این امر تضمین می کند که روان کننده تازه واقعاً به تمام مناطق تماس نورد می رسد.

بهترین روش ها برای افزایش طول عمر مفید

• فقط از روان کننده های تمیز و توصیه شده استفاده کنید.
• فاصله زمانی روانکاری مجدد را دنبال کنید یا آن را در محیط های پر گرد و غبار یا با بار زیاد کوتاه کنید.
• پس از روانکاری، کالسکه را چندین بار راه اندازی کنید تا روان کننده توزیع شود.
• نشتی یا آلودگی را در اطراف درگاه های روانکاری بررسی کنید.
• تاریخ های روانکاری را به عنوان بخشی از نگهداری پیشگیرانه ثبت کنید.

سوالات متداول: روانکاری ریل راهنمای خطی

1. آیا می توانم گریس های مختلف را با هم مخلوط کنم؟

توصیه نمی شود انواع یا مارک های مختلف گریس را با هم مخلوط کنید، زیرا روغن های پایه یا غلیظ کننده های آنها ممکن است سازگار نباشند، که می تواند عملکرد روانکاری را کاهش دهد.

2. چگونه می دانم که فاصله زمانی صحیح است؟

اگر محیط عملیاتی پر از گرد و غبار، مرطوب، در معرض مایع خنک کننده باشد یا با سرعت بالا کار کند، فاصله زمانی روانکاری را بر این اساس کوتاه کنید.

3. اگر روانکاری نکنم چه اتفاقی می افتد؟

اصطکاک افزایش می یابد، عناصر نورد سریعتر فرسوده می شوند، مقاومت در برابر حرکت ناپایدار می شود و طول عمر مفید ریل راهنمای خطی کاهش می یابد.